A FALTA DE CONCENTRACIÓN E DE INTENSIDADE FIXO QUE PERDÉSEMOS A OPCIÓN DE PUNTUAR NUNHA SEGUNHA METADE PARA OLVIDAR

Comezamo o encontro moi ben posicionados, sendo superiores en todas as parcelas do campo. O xogo en sí era dun dominio igualado pero ben se notaba que o Palmeira non estaba nada cómodo, e eran eles quén tiñan que ir a pola vitoria dende o minuto un por xogar coma locais e pola necesidade de non perder distancia co tren do ascenso. Esta sensación de incomodidade era producida principalmente pola boa presión exercida no medio do campo que impedía que conectasen máis de 2-3 pases seguidos e enganchasen cos seus homes de arriba.

A primeira ocasión chegou aló polo cuarto de hora despois dunha boa combinación e que terminou cun tiro de Mika desde fora da área que se marchou desviado. Ó Palmeira costáballe sair do seu campo e o xogo transcurría nesa parcela. Cada vez chegabamos con máis facilidade á súa zona de perigo pero sen conseguir crear ocasións.

Sen embargo, cando mellor estábamos, chegou o 1-0 no minuto 27: saque de banda sen aparente perigo, un home deles recibe o balón de espaldas e dase a volta entre dous xogadores nosos e provoca un penalti sen discusión que a piques estivo de parar Luis.

Tan sólo tres minutos máis tarde conseguimos empatar, tras unha falta lexana sacada por Carabán  na que o porteiro mide mal e acábase colando nas redes, 1-1.

O encontro estaba tolo e así continuou porque dous minutos despois do empate, o árbitro inventaríase un novo penalti a favor do Palmeira que, desta vez sí, puido atallar Luis adiviñando a intención do rival. Tras esta controvertida decisión do trencilla o partido quentouse por momentos, epecialmente cunha dura entrada a Osvaldo que debeu terminar coa expulsión dun rival que xa tiña unha amarela e, tras a falta, lanzou o balón cara o propio Osvaldo co xogo detido.

Os derradeiros minutos da primeira metade foro para o Palmeira e parecían predecir o que se aveciñaba de cara a segunda parte.

O descanso sentounos moi mal, todo o contrario que ó rival que se debeu de dar conta de que apretaban ou se lles iba a poñer o encontro moi difícil. O primeiro tercio dos segundos 45 minutos transcurriron ó contrario que na primeira parte; agora éramos nós os que non estábamos cómodos e os que non saíamos do noso campo. As ocasións do Palmeira íanse sucedendo e cada vez eran máis claras co paso dos minutos.

Avisaron cun remate de cabeza ó largueiro tras unha xogada na que fomos demasiado inocentes; esta xogada rematou en córner e, tras éste chegou o 2-1, minuto 58, cun cabezazo no primeiro pao sen apenas oposición real.

A cousa non pintaba nada ben porque a pesar de ir perdendo, eran eles quen seguían co ritmo do xogo. Ata tres ocasións clarísimas tiveron antes de conseguir marcar o terceiro tanto: dúas delas foron salvadas por Luis e outra bloqueuna Roberto debaixo dos paos.

Xa era moito aguantar e o 3-1 chegou no minuto 78: Falta colgada dende o medio do campo e, incompresiblemente, chegan dous xogadores rivais completamente sólos o segundo pao para rematar cruzado ante a solitaria figura de Luis.

O encontro estaba finiquitado e xa desexábamos que rematara, pero antes aínda tiveron tempo para marcar o cuarto nun contragolpe levado a cabo pola banda dereita con moita velocidade, pase da morte que é sacada novamente por Luis en primeira instancia, pero o rexeite caelle a un rival que non perdoa e consegue marcar ante a pasividade dos nosos que non foron solidarios para axudar en defensa.

No minuto 89 Lojo maquillou o resultado e deixouno nun 4-2 cun bo gol de falta.

Xogaron: Luis, Nacho (Roberto), Carabán, Raúl, Jusepe, Mika, Carlos, Alex (Ortoño), Lojo, Portos (Sebas) e Osvaldo

Goles: Carabán e Lojo

O RECESENDE FINIQUITA O PARTIDO NA PRIMEIRA PARTE

Catro goles na primeira media hora de xogo permítennos conseguir outra vitoria máis e seguir na quinta posición da táboa. O feito de lograr esta abultada vantaxe tan pronto provocou unha tempraneira relaxación que propiciou os dous goles visitantes.

O primeiro gol non foi visto polos impuntuales que se acercaron ó campo. Primeiro ataque e primeiro gol no minuto 1: xogada de Rafa pola banda dereita, fai un centro medido a perna cambiada e no segund pao aparece Lojo libre de marca para golpear o balon co interior ó fondo das redes. 1-0.

O fortísimo vento que soplaba na Devesiña estaba a ser o gran protagonista porque limitaba o xogo de ambos equipos. O Dodro intentaba recompoñerse tralo gol en contra, pero non encontraba o seu sitio no terreo, non estaba cómodo. Ata o minuto 11, ningún dos dous equipos se arrimou á area rival, pero o Rece neste minuto conseguía o segundo gol: ataque pola banda izquierda que termina cun centro raso de Carlos para que Portos aparezca entre o medio dos defensas e consiga empuxar o balón, 2-0.

O partido poñíasenos moi costa abaixo e maís cando na seguinte oportunidade, minuto 17, chegou un dos goles da xornada. Roubo de Carlos no medio do campo, vaise do último defensor cunha ruleta ó máis puro estilo Zidane e plántase sólo ante o porteiro a quén o engaña no seu disparo, 3-0.

Sólo uns minutos máis tarde do terceiro gol, chegou a xogada desafortunada do encontro na que un xogador visitante queda tendido no campo con signos evidentes de dolor no seu tobillo. O partido estivo parado varios minutos xa que non era quén de moverse e tivo que ser sacado do campo polos compañeiros. Desexamos que se recupere canto antes.

Co encontro xa reanudado o Rece sigueu ó seu, a gol por ocasión, mellor dito a golazo por ocasión. Minuto 33, Alex prende a moto no noso campo, vaise de 1,2,3.. ata 4 xogadores rivais, faille un autopase ó porteiro e empuxa o balón a placer!; 4-0.

Este gol fixo por fin reaccionar ó Dodro. Tomou as rendas do encontro, non lle quedaba outra xa que do contrario a goleada podía ser demoledora. Conseguiu recortar distancias e poñer o 4-1 no minuto 41 nunha falta que sacaron rápido e nos pillou descolocados, permitindo o seu dianteiro plantarse ante Rubén, que de primeiras aguantou fenomenal pero non puido facer nada cando deu o pase atrás e un compañeiro fixo un disparo pegado ó pao.

Os visitantes tiveron outra oportunidade nunha falta cercana a área pero Rubén blocou en dous tempo. A última ocasión estivo na cabeza de Raúl pero o seu cabezazo marchouse por moi pouco.

Chegou o descanso dun partido no que parecía que a segunda parte era innecesaria, o encontro parecía xa resolto para o Rece e eso que xogou todo o primeiro tempo co aire en contra.

A segunda parte foi tomada por ambos equipos con moita calma, como desexando que pasasen os minutos canto antes e chegara o final. Os nosos pecaron de falta de ambición xa que foron numerosas as veces nas que chegaban en superioridade numérica ás inmediacións rivais, sen estar certeiros á hora de acabar a xogada.

Lojo estivo a punto de marcar un gol olímpico senón fora polo porteiro que logrou despexar a tempo. Máis tarde estivo a punto de producirse o gol tonto da xornada, nunha defectuosa cesión rival que obligou ó porteiro a pegarse un longo sprint e tirarse ó suelo para evitar que o esférico acabara dentro da portería.

O partido iba chegando ó seu fin pero ainda quedou tempo para que Osvaldo disfrutara de tres ocasións: unha de carambola na que o porteiro saca, o balón bate no cú do propio Osvaldo e o balón sae a centímetros do pao; intento de vaselina no man a man que se vai desviada; remate acrobático que sae moi cerca da escadra.

No minuto 80 chega o definitivo tanto do partido, obra do dianteiro rival que controla de espaldas dentro da área e logra darse a volta para batir a Rubén por baixo, 4-2.

O partido non deu máis de si e o Recesende que segue cunha boa racha, sendo xa 6 o partidos sen perder.

Xogaron: Rubén, Roberto, Jusepe (Nacho), Carabán, Carlos, Mika, Raul, Alex (Ortoño), Lojo, Rafa e Portos (Osvaldo).

Goles: Lojo, Portos, Carlos e Alex.