DIFÍCIL DE EXPLICAR

Cero puntos, un gol a favor e catorce en contra. Éste é o noso balance nos últimos cinco encontros disputados. A situación oblíganos a reaccionar xa e os pesos pesados e veteranos do equipo deben de dar un paso ó frente e guiar o cambio no equipo. Non é normal que, sen apenas cambios na plantilla, cando ainda non se disputou un tercio do campionato xa levemos máis da metade das derrotas que sufrimos o ano pasado.

Segundo derbi seguido e, a boa imaxe mostrada no anterior, queríamos que se traducira en puntos. O encontro comezou con esperanzas de que así fora con dúas ocasións con sendos disparos de Portos e de Rafa que non colleron portería. Acto seguido, Carlos tras zigzaguear no medio do campo sírvelle un balón ó espacio a Rafa para que éste, con todo o campo por diante se adentrara na área e o seu intento de pase da orte co exterior saiulle ás mans do porteiro.

As ocasións sucedíanse e o Praiña víase maniatado sen conseguir pisar con claridade campo contrario. Rafa de novo, tras sortear a varios rivais partindo desde a banda hacia o medio, sacouse un chut dende fora da área que se paseou por encima da escadra.

Unha vez que transcurriu a primeira media hora o partido cambiou. O Praiña púxose as pilas e comezou a tocar máis o balón. Unha falta peligrosa que atrapou Luis foi o seu primeiro aviso. Pouco despois un disparo desde lonxe co exterior saiu moi cerca da portería. Chegando ó descanso, un barullo na nosa área a piques estivo de costarnos gol. Un gol que chegaría no último minuto tras unha clara ocasión marrada por nós e que aproveitaron os locales para sair rápido na contra e, tras unha serie de rexeites, o balón cáelle franco a un xogador rival para que poña o primeiro cun disparo cruzado: 1-0.

A segunda parte foi claramente para o Praiña, non tanto por ocasións senón porque se vía que non estaban a pasar apuros, que tiñan o tema controlado. Ademáis, estaban sendo capaces de collernos en perigosas contras que conseguimos cortar no último instante. Pasaban os minutos e o partido enfriábase, con moitas imprecisións, factor que beneficiaba o equipo que mandaba no marcador.

A expulsión de Roni facía máis difícil todavía acadar o empate, xa que en toda a segunda parte non obligamos a intervir o meta rival. Xa nos minutos finais chegaron os definitivos goles dos de Puentevea. O segundo tanto tras un remate de cabeza no primeiro pao ó saque dun córner e o terceiro tras un erro na nosa saída do balón que propiciou un man a man con Luis do seu dianteiro.

Xogaron: Luis, Gustavo, Mika, Carabán, Jusepe (Pedro), Carlos, Lojo, Peri (Alex), Roni, Rafa e Portos (Osvaldo).

NON TODO É O QUE PARECE

Un Recesende superior durante moitos minutos do encontro, non atopou a fortuna do gol e terminou pagando en exceso a súa falta de puntería.

Moitos aficionados se acercaron a ver, como era de esperar, este intenso partido entre os dous equipos veciños. O Recesende tiña que poñer toda a carne no asador desde o minuto un para batir a un dos gallitos da categoría. Pero a pesar de que saimos moi mentalizados da importancia deste encontro, ás primeiras de cambio xa se nos puxeron as cousas difíciles.

Minuto 3, primeira xogada de ataque do Cacheiras e primeiro gol tras un tiro raso e cruzado que se colaba cerca do pao; 0-1. Tal e como é a nosa situación actual con varios partidos seguidos perdendo e un gol en contra na primeira xogada, non sería raro que o equipo baixara a cabeza e se viñera abaixo. Pero todo o contrario, os xogadores puxeron o mono de traballo e foron a buscar o gol do empate con ansia.

A partir deste tempraneiro tanto, collimos as rendas e comezamos pouco a pouco a acercarnos a súa zona de perigo. Antes de que comezara o carrusel de oportunidades, produciuse a peor noticia para nós, en forma de lesión de Roberto que parece que sufre unha grave lesión de rodilla á espera de próximas exploracións; todo o noso ánimo para él. O noso primeiro acercamento veu tras un saque de esquina no que aparece Jusepe para cabecear e mandar o balón moi cerca do poste. Tras este remate, foi o turno de roni que se meteu hacia dentro partindo dende a banda e seu tiro coa zurda apenas puido ser desviado polo porteiro rival tras estirarse para mandar o balón a un novo saque de esquina, que supuxo un claro remate de cabeza de Portos que volveu a chapar o meta.

Claramente estabamos a merecer o empate e non solo por ocasións senón tamén porque estábamos a dominar en todas as parcelas do campo. Minutos despois, Rafa chegaba a liña de fondo con rápidez e o seu perigoso centro era rematado desviado por Osvaldo cando tiña todo de cara para facer o empate. Era o momento de Rafa, que se cansou de correr a banda e poñer centros que poñían en apuros á defensa rival. Así chegamos ó descanso, coa impotencia de estar a facer as cousas ben pero sen premio.

O tempo de lecer foi un punto e seguido. Nos primeiros minutos da segunda parte a cousa seguía igual. Así, de novo Rafa, chegou a liña de fondo, meteuse hacia adentro e cando había varios pases da morte claros, o seu toque de balón íaselle moi arriba imposible para ningún dos compañeiros. A afición roxiblanca non daba crédito ás ocasións desperdiciadas e os do Cacheiras víanse un e outra vez superados e tocados por unha varita máxica. A nosa última gran oportunidade de facer o empate foi un remate de cabeza de Carabán que xa superara ó porteiro pero que marchou bicando o travesaño cando todos cantaban gol.

A partir do minuto 55, o encontro enfriouse beneficiando ós visitantes. Así, no 63, fixeron o 0-2 tras un remate dende fóra da área que superaraba á Mateo. Este sí que foi o momento que derrubou a esperanza dos nosos e os afastou da ilusión da remontada. O Cacheiras tras o gol pasou a controlar o xogo e así consigueu o 0-3 tras un contra que remataba nun remate no segundo pao e o 0-4 nnunha nova contra que despexaba Mateo en primeira instancia pero o balón rebotaba e entre Carabán e Lojo introducían o balon na rede.

Así foi como se xestou a cuarta derrota consecutiva do Recesende. Unha situación que, sin chegar a ser alarmante, sí que preocupa. Ainda que sacando o lado bo, neste partido mellorouse moito e fixéronse cousas que botábamos de menos nas xornadas anteriores.

Xogaron: Mateo, Roberto (Gustavo), Jusepe, Carabán, Mika, Carlos (Alex), Lojo, Roni (Pedro), Rafa, Portos (Peri) e Osvaldo.