A libreta de Franelas

libreta_franelas-221x300Grande victoria e o Recesende sae do descenso.

Este poderia ser o meu titular, e o resumo do encontro ainda que hai varios mais, porfín as miñas palabras  non caeron en balde e fixóseme caso no que tiñamos que buscar un sustituto no banco que soupese explicar aos xogadores conceptos que un porteiro non pode dar porque nunca recibiu os mesmos consellos que o resto do equipo.

Pois isto pasou, con tempo a enmendar os erros anteriores chegou Susito para coller o timón e viuse nos adestramentos semanais unhas premisas basicas a par que necesarias.

Con isto o equipo presentabase en Dodro.

Sáltabamos o campo despois de falar entre Suso e eu co mellor once posible fisicamente a disputar o encontro co equipo local invicto no que vai de tempada, e quen o ia a decir que eramos nos os que pareciamos os favoritos.

Un medio inconmensurable con Muras, Carliños e a torre Mika, o de torre e porque este rapaz ca altura que ten parece mentira que vaia de cabeza como vai. O Rece adueñouse do encontro facendo o traballado pola semana dunha realidade, lineas xuntas toques rapidos e todo ou case por bandas, e decir a pedir de boca.

Ocasións de gol constantes e sin apuros defensivos, todas as liñas moi ben, defensa contundente, laterales agarraos a defensa, interiores bregadores, e osvaldo peleando cos centrais. Asi chegou o gol e innumerables ocasións.

Chegamos ao descanso dando un baño aos rivais que empezaban a estar nerviosos, e sacaban artilleria pesada no descanso como Bebeto etc…

No noso caso tiñamos que facer un cambio obrigado, Nacho necesita descanso para esa perna porque xogou case todos os minutos do campeonato, entraba Munín o lateral, vaia fichaxe este…. jejejeje.

Saimos a segunda igual, dando un recital, o cal se unian os trocos, e Marcial un porteiro que vai gañando en confianza e como decia Paco, a xente acabara dandonos a razon ao decantarnos por el na pretempada.

Chegou o segundo gol e varias xogadas onde fixemos do porteiro do Dodro o mellor xogador rival, ata que faltando 5 minutos os locais meteronse no encontro cunha falta que lles regalaba moito premio para o ofrecido no encontro.

Pero en 5 minutos puidemos facer dous goles que poñian un 1-4 curto, si, si, curto. O último gol e para recordar, contra de libro xogada a 1-2 toques.

O colexiado indicaba o final e o Rece faciase cunha mais que merecida victoria, colleitando 7 goles a favor nas duas últimas saidas que nos fai aguantar vivos na competición.

Ahora toca seguir e se cabe ir a mais, moito mais, todo cambia e cambia para ben, eu polo que a min me toca non abandono o grupo pero si que me aparto da primeira liña, para aprender de Suso e volver cos porteiros, ademais de xogar nas 3 ligas de futsal e unha de futbol 7 que tiña delao, ahora tocame ver bo futbol cando poida, e sei que o vou ver dos xogadores do Recesende, asique a seguir traballando rapaces que vades a bordalo!!!!

 

MVP: TODOS OS QUE PASARON POLA PLANTILLA DENDE QUE COLLÍN XUNTO CON PACO O EQUIPO

 

E gustariame salientar a volta dun gran amigo a sua casa, grande Eloy partidazo dun crack.

A libreta de Franelas

libreta_franelas-221x300Nova xornada, e hoxe dia de resaca dun dia duro moi duro.
Chegou un novo partido despois da victoria en Sar e parece que o partido feito en Padrón, foi un espexismo e nos enseñou o que podemos ser e polo de agora non somos.
Xa da miña primeira época no Recesende ala pola tempada 2003-2004 xa me quedaba demostrado que no Recesende as festas o dia antes do partido nunca eran boas, porque nunca xogábamos o partido en tensión e concentración.
Pois si pasan os anos e as cousas non cambian, somos grandes en equipo tanto no futbol coma na troula, e a todos nos gusta porque coma dirián os vellos “tamos na edad”.
Este feito mais os dados pola semana como ven se explicou na crónica do partido fixeron que non estiveramos con ese plus de concentración necesario, eu espero que cando estes plans que se están a levar a cabo, acaben ben, e pronto, para así entrenar coa cabeza posta no equipo, en esto incluome eu.
Pois ben saltábamos o encontro intentando calcar o partido de Sar e nada de nada, primeiro erro o táctico repetir o marcaxe no medio que se fixo no encontro anterior non deu resultado. Muras caiase moi abaixo e Gabi e Tubio xogaban en liña e non eramos capaces de dominar o medio, en defensa abusábamos de balóns en longo o dianteiro, e os interiores na primeira metade foron espectadores porque non xogabamos polas bandas.
Moitos erros que por moito que gritábamos dende a banda non se subsanaban, o de xogar polas bandas non nos entraba na cabeza, e o de o medio xogar a dous toques era imposible porque non tiñamos a posesión do balón.
Ademais cando o equipo non funciona, empezamos a poñernos nerviosos e perder a concentración e discutir entre nos, cando o que debemos e intentar facer as cousas mellor na seguinte xogada.
Pois así chegou o gol do Furia, falla de concentración, a defensa tira a línea de fora de xogo o interior deles entra coma unha bala por banda e o noso lateral segueo sen percatarse de que a defensa se quedara en liña permitindo a posición do interior, un erro moi común sobretodo se estas pendiente dun home e te encara sen balón en velocidade.
Ainda así non nos espoleu o gol e seguimos ata o descanso fora do encontro.
Fixemos uns cambios no descanso intentando que o equipo cambiara de aires, facendo entrar a xente que via os erros dende fora haber se cambiaban as cousas, e cambiou pouco pero algo cambiou creo que debido a que o Furia meteuse un pouco mais atras, gozamos de xogadas que a verdade a sorte con nos…. pero foi un querer e non poder.
Cambiamos a xogar con dous dianteiros 15 minutos pero nada estaba de ser e foi,  segundo gol do Furia no desconto.
Do árbitro non me gusta decir nada e no resultado seguramente non influiu, pero a min e o Recesende jodeunos ben jodidos, non excuso a expulsión de Adrián pero se pitara o que tiña que pitar nesa xogada  e na tarxeta de David ó final eu teria dous xogadores mais para o domingo fose quen fose o árbitro, e o tio ou rapaz quedaselle grande o futbol modesto, porque o Furia tamén quedou “contento con el”, nun partido sen dureza de ninguna parte el so se encargou de pifiala e dar unha imaxe lamentable detendo o partido e deixando os equipos esperando por el para seguir. Eu pregúntome se xa lavaría o calzoncillo….

Partido para esquecer onde o peor para min son as baixas provocadas.

MVP por decir algún xogador o veterano Lula do Furia